Dugin’s Approach to Modernity

Batı-merkezci tarih yazımında modernitenin oluşumu Rönesans, Aydınlanma, Reform, Fransız Devrimi ve Sanayi Devrimi’ne dayandırılmaktadır. Avrupa tarihine özgü gelişmeler bağlamında inşa edilmiş olmasına karşılık modernite, küresel bir olgu olarak sunulmaktadır. Modernite, kendisinden önceki dönemden kesin düşünsel kopuşu amaçlarken aynı zamanda geleneksel olan unsurlarla da çatışmaya girmiştir. Geleneksel bilgi yaşam biçimleri dışlanarak, modern dönemin yeni rehberleri tanımlanmıştır. Aydınlanma ile birlikte özellikle rasyonalite söylemini kullanarak aklın bilimin önderliğinde insanlık için daha iyi gelecek kurma vaadini ortaya atmıştır. Ancak yaşanan gelişmeler, Aydınlanma’nın sözlerinin gerçekleşmediği, aksine kriz içinde dünyayı yansıtmıştır. Postmodernistler, moderniteyi bu açıdan eleştirmiş, araçsallaştırılan bireyi özgürleştirmediği, dünyanın anlaşılması idaresinde çözüm koyamadığı öne sürmüştür. Modernitenin krizine değinen postmodernistler de zaman yetersizlikle eleştirilmiştir. Dolayısıyla, karşısında, geleneksele dönüşün imkânının varlığına değinerek, bunu yapmak olumlu yönleriyle postmodernizmin fırsatlarına dikkat çeken Dugin, tartışmalara farklı yorum getirmiştir. Bu çalışma kapsamında modernite postmoderniteye ait çerçeve çizildikten sonra Dugin’in eleştirilerine yer verilmiştir.